Een T-shirt uit hergebruikte CO2
Materialentransitie in de mode-industrie
Door het frisse voorjaar en de regen, hebben we nog niet de kans gekregen om fleurige topjes, zomerse bermuda’s of korte rokjes aan te trekken. Laat staan om ze te kopen. En dus zijn er nog heel wat zomer-outfits in stock. Tijd voor een koopje denk je dan? Toch kies je beter voor dat oude T-shirt in je kleerkast. Want volgens het Europees Milieuagentschap veroorzaakte de aankoop van textiel in 2020 een CO2-uitstoot van ongeveer 270 kg per persoon in Europa. Door de opkomst van fast fashion is de mode-industrie verantwoordelijk voor circa 10 % van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Dat is meer dan de uitstoot van internationale vluchten en de zeescheepvaart samen. De oorzaken zijn onder andere de lange toeleveringsketens, de energie-intensieve fabricageprocessen en het gebruik van polyester: een synthetische vezel op basis van aardolie en aardgas. Daarom moet de mode-industrie dringend op zoek naar een meer duurzame manier van produceren, nieuwe materialen en innovatieve technologieën zoals hergebruikte CO2.
Van CO2 naar couture
Zijn die innovatieve materialen dan science fiction is fashionland? Helemaal niet. Fairbrics, een samentrekking van fabrics (stoffen) en fair (eerlijk) is een start-up die een revolutionaire technologie ontwikkelde om CO₂ in moleculen om te zetten, de bouwstenen van polyestervezels. Een kledingstuk ziet er precies uit als een gewoon T-shirt, maar de vezels zijn letterlijk uit een onzichtbaar gas gesponnen. CO2 is een bijproduct van veel industriële processen en wordt dikwijls als afval beschouwd. Door CO2 te recyclen en als grondstof te gebruiken om er nieuwe, duurzame pallets van te maken, slaagt Fairbrics er in om CO2 te valoriseren. Enerzijds wordt CO2 afgevangen en hergebruikt, anderzijds wordt polyester dankzij moleculaire chemie niet langer gemaakt uit fossiele brandstoffen die broeikasgassen uitstoten. Een win-win dus. De vezels kunnen trouwens niet alleen in de mode-industrie maar ook de automobielsector en verpakkingsindustrie vergroenen.
Vooruitstrevende mode: geavanceerde technologie
Na enkele jaren van intensief onderzoek in samenwerking met H&M’s Circular Innovation Lab staat Fairbrics vandaag voor de uitdaging om zijn baanbrekende technologie uit het labo te halen en verder op te schalen. Het werkt daarvoor samen met toonaangevende partners zoals H&M, On-Running en Aigle. En ook Sweco. Het doel is om op de site van NextGen in Antwerpen een volledig operationele demo-plant te bouwen die 170 ton ethyleenglycol per jaar produceert, een tussenproduct van polyesterpallets. Onze ingenieurs voeren daarom een haalbaarheidsstudie uit. Die studie analyseert de technische details, de operationele capaciteiten en de investeringskost van de demo-plant. Een gezonde dosis aanpassingsvermogen, het voorstellen van pragmatische oplossingen en werken aan innovatieve projecten zorgen ervoor dat we samen een nieuwe standaard voor milieubewuste mode kunnen neerzetten.
Robert Mosely, Senior Project Manager Industry: ‘Het is niet alleen fijn maar ook erg verfrissend om met een start-up als Fairbrics samen te werken. Net als zij willen wij een frontrunner in duurzame engineeringoplossingen zijn, en onze expertise in geavanceerde milieutechnologie verder vergroten.’
Robert Mosely, Senior Project Manager Industry: ‘Het is niet alleen fijn maar ook erg verfrissend om met een start-up als Fairbrics samen te werken. Net als zij willen wij een frontrunner in duurzame engineeringoplossingen zijn, en onze expertise in geavanceerde milieutechnologie verder vergroten.’
Duurzame engineeringoplossingen x stijl
Door innovatieve materialen en baanbrekende technologieën te integreren, kunnen we de weg vrijmaken voor een milieubewustere mode-industrie. Samen met Fairbrics en onze partners zetten wij ons bij Sweco in om verandering in de industrie te stimuleren met duurzame technische oplossingen: een industrie waar stijl en duurzaamheid hand in hand gaan.
Planten wijzen ons de weg
Soms volstaat het om aandachtig en nieuwsgierig naar de natuur te kijken om nieuwe innovatieve technologieën te ontdekken. Je kan het proces om CO2 in polymeren om te zetten namelijk vergelijken met fotosynthese. Fotosynthese is een biochemisch proces waarbij planten met de energie uit zonlicht water uit de bodem en CO2 uit de lucht omzetten in zuurstof en glucose (suiker). Die glucose wordt vervolgens door de plant verder omgezet in bijvoorbeeld zetmeel of cellulose. Bij kunstmatige fotosynthese gebruiken we elektriciteit in plaats van zonlicht en afgevangen CO2 uit de industrie om ethyleenglycol te maken: een vloeibaar koolstofhoudend materiaal en basiselement voor de vervaardiging van polyestervezels. Het proces bestaat uit de volgende stappen: eerst wordt CO2 afgevangen en gemengd met een katalysator om de basisbestanddelen voor verdere verwerking te vormen. Dankzij moleculaire chemische reacties worden die bestanddelen omgezet in ethyleenglycol, dat uiteindelijk wordt gepolymeriseerd om hoogwaardige polyestervezels te vormen.
